Test Decovery na uzdrowiciela

Weszłam cicho na polanę. Uniosłam łeb dumnie nad Rzeką Yin i dmuchnęłam w taflę. Zachwiała się, a następnie przestała i płynęła dalej. Usiadłam na środku, patrząc przed siebie, oczekując młodej..

Szybkim krokiem przybiegłam na polanę, zasiadłam przez Carly i pokornie uchyliłam przed nią głowę.

- Witaj - pokłoniłam się lekko. Wsłuchując się w każdy ruch wadery, otworzyłam pysk by przemówić.
- Na początek podstawowe pytania - dlaczego ta wataha i ta ranga? Jak wiesz, do tej rangi trzeba wyjątkowej osoby, bo ona odpowiada za zdrowie wilków tej watahy, musisz mnie przekonać.

- Wybrałam watahę wody, ponieważ moim zdaniem ten żywioł do mnie pasuje. Jestem raczej cicha i spokojna, ale jeśli jest taka potrzeba, to potrafię być stanowcza i walczyć o dobro innych. Chciałabym być Uzdrowicielem, ponieważ sądzę, iż nadaję się na tą rangę. Znam dobrze swoje ciało i mam umiejętności, aby leczyć. Oprócz tego, to chciałabym móc pomagać chorym wilkom, a chyba o to chodzi w byciu Uzdrowicielem.

- Dobrze - skinęłam pyskiem. Wstałam i obeszłam waderę.
- Musisz mi pokazać też że umiesz walczyć. Uzdrowiciel powinien to umieć, by chronić swoich pacjentów, odeprzeć atak - powiedziałam i odeszłam od niej przyjmując pozycję do ataku. - Jesteś gotowa?
Oczy zabłysły mi jak dwa reflektory.

W duchu powtórzyłam sobie parę mantr, które pomogły mi zebrać siły. Stanęłam naprzeciwko Carly z ogonem uniesionym wysoko, a łbem nisko.
- Zaczynajmy - odparłam, biorąc głęboki wdech.

Zmrużyłam ślepia i zaczęłam biegnąć w stronę wadery. Skoczyłam na nią i złapałam ją za kark, ale nie groźnie, by nic jej się nie stało i trzymając ją wyrzuciłam ją z obrotu o drzewo.

Uderzyłam się o drzewo i spadłam na ziemię, lecz szybko się otrzepałam. Podbiegłam do wilczycy i skoczyłam na nią, wbijając ją w ziemię.

Unieruchomiona złapałam się mocno ziemi i uniosłam się.
- Dobrze, nie musimy Cię więcej sprawdzać, nie zdajesz przecież na wojownika. - powiedziałam po czym wróciłam na swoje miejsce.
Wskoczyłam w krzaki na chwilę.
Wróciłam po chwili targając za sobą jelenia. Przegryzając jego przednią kończynę, polała się strużka krwi. Podałam go waderze.
- Rozcięłam to. Musisz to zbadać i "naprawić" - powiedziałam i podałam jej apteczkę.